Winter wonder land!
Door: Isabelle
Blijf op de hoogte en volg Isabelle
20 Oktober 2011 | Thailand, Bangkok
We reden naar de Franz Jozef gletsjer. De weg erheen was prachtig we reden langs de westkust, de weg van westport naar Murchison, deze weg staat in de top 10 mooiste road trips in de world en niet voor niks. De weg reed vlak langs het strand, hoge golven die tegen de weg aan sloegen of haarspeld bochten die je hoog op bergen bracht die je geweldige uitzichten gaf over de zee.
Aangekomen in Franz Jozef moesten we een keuze maken welke Gletsjer we gingen beklimmen, de niet zo steile en spannende Fox gletsjer of de steile en spannende Franz jozef gletsjer, de keuze was uiteraard de Franz Jozef.
’s Ochtends vroeg werden we verwacht, wonder boven wonder scheen het zonnetje deze ochtend. We kregen jassen, speciale merino wollen sokken, schoenen, ijshaken voor onder onze schoenen oftewel crampons, handschoenen, thermo broeken enz. Het was niet zomaar iets wat we gingen doen .
We liepen eerst naar de voet van de glacier, hier lagen alleen maar stenen, onze gids vertelde ons dat dit eigenlijk ook al de gletsjer is maar omdat hij langzaam beweegt stuwt hij alle stenen en stof voor zich uit. (Gletsjer=)
Na een beklimming van een half uur kwamen we dan echt in het ijs terecht en dus tijd om onze ijshaken onder onze schoenen te doen. Op het begin loopt het een beetje vreemd maar je raakt er al snel aan gewent. We klommen over het ijs, tussen het ijs en zelfs onder het ijs! Doordat het soms splijt in tweeën komen er spleten van tientallen meters diep, waar wij ons doorheen probeerde te wurmen op weg naar de top. Doordat het overdag een beetje smelt en ’s nachts weer vast vriest is de gletsjer elke dag weer anders. We liepen door een prachtige blauwe ijswereld, waar onze gids met een haak weggetjes sloeg door het ijs. Het is een prachtige en een vreemde wereld. Ik had steeds het gevoel dat het allemaal nep was, een soort winter wonderland in de Efteling. We zijn 6 kilometer naar boven geklommen en daarna dus met knikkende knieën zes naar beneden. Wat een ervaring was dit zeg, ’s avonds hebben we heerlijk gerelaxt in een paar hotsprings en uiteraard sliepen we ’s avonds als roosjes.
Omdat de tijd toch een beetje begon te dringen besloten we dat Frans Jozef het zuidelijkste was wat we gingen doen, wel jammer maar een goede reden om eens terug te komen.
Ik heb een kennis van de Instuif die in de Queen Charlotte Sound (een geweldig gebied met vele baaitjes) woont en die wilde ik opzoeken. Hij vertelde ons dat er sinds een aantal weken dolfijnen bij hem in de baai zaten. Dus een dubbele reden om erheen te gaan. Marcel woont in een prachtig rustige baai, in een ontzettend gezellig houten huis met prachtig uitzicht op zee en vanuit de keuken zie je nu de dolfijnen springen. Hij had een kamer voor ons, wat een welkome afwisseling was na 10 dagen achterin een station wagon. Marcel had de volgende dag vrij genomen en zo konden we gezellig met elkaar gaan kajakken. Toen we het water in gingen zagen we de dolfijnen al lekker actief spelen, dus wij erop af.
Dolfijnen zijn natuurlijk hartstikke nieuwsgierig en Marcel vertelde ons dat als je vaart maakt de dolfijnen met je mee zwemmen. En inderdaad de dolfijnen zwemmen met je mee, onder je door, of springen naast je omhoog echt een geweldige ervaring. Wat het helemaal bijzonder maakt was het feit dat het geen toeristische attractie is, dus het waren alleen wij met de dolfijnen. Fantastisch.
We zijn ook uit de baai gekajakt naar de volgende baai, daar kwamen we een zee hond tegen, dat beestie was niet zo blij dat zijn rust werd verstoord en begon keihard tegen Marcel te grommen, zo grappig!
Later die dag zijn we nog eens gaan kajakken en de dolfijnen lieten ons toen helemaal niet meer met rust, ze bleven maar met zijn alle om ons heen zwemmen en springen, echt iets wat je niet snel meer vergeet!
Op vrijdag vertrokken we vroeg naar de boot om ons weer naar het noord eiland te begeven. We kwamen vroeg aan in een Wellington en hadden dus de tijd om naar het Te Papa museum te gaan. Een wereld beroemd gigantisch museum. Ze hadden er verschillende ruimtes waar andere tentoonstellingen waren. Een gedeelte over aardbeving waar dan ook aardbevingen worden gesimuleerd, een stuk over Maori’s waar een heel dorp is nagebouwd. 1 van de dingen die indruk maakte was hun gedeelte over de zee. Ze hebben als enige ter wereld een Giant octopus op sterk water, de grootste ooit die gevangen is! Het Te papa museum werkt samen met vissers uit Antarctica, op een dag dat de vissers hun lijn binnen haalde, hing er aan 1 van die lijnen een Giant octopus van 4 meter die 1 van de vissen die aan de haken hing aan het opeten was. Ze weten nog steeds niet waarom hij niet heeft losgelaten, maar door het druk verschil is hij gestorven en hebben de vissers hem geschonken aan Te Papa. Een heel bijzonder cadeau!
Onze laatste dagen waren in gegaan en we besloten dat onze laatste stop Rotorua moest zijn. Het meest vulkanisch actieve gedeelte ter wereld. De weg erheen word je al omringt door kokende modder poelen of Geisers. We namen een kijkje in het park, kraters of the moon, waar in 2004 een grote uitbarsting was van 1 van de geisers. Overal kwam stoom uit de grond, hoorde je water en modder koken. Inderdaad net een maan landschap! De dag erna bezochten we een Maori gemeenschap die leefde in dit vulkanische gebied. Ze lieten ons zien hoe ze kookten in de kokende hotsprings of hun eten stoomde boven de geisers. Ontzettend interessant allemaal!
New Zeeland is echt een geweldig land, met ontzettend veel verschillende natuur verschijnselen, helaas hadden we te kort tijd om alles te bewonderen, maar ik kan het iedereen aanraden in elk geval!!
Volgende keer wat over Thailand!
-
20 Oktober 2011 - 10:57
Anja:
Niet normaal!! Weer een paar foto,'s voor aan de wand,wat een bijzondere belevenis weer!! Veel plezier in Thailand en dat is weer een stukje dichtbij huis,zoals je al smste,dikke zoen en have fun met Julian en Rianne xxx -
20 Oktober 2011 - 11:26
Sabrina:
Wauwww.... En weer dik jaloers! ;-)
dat kajakken met die dolfijnen had ik ook wel gewild.
Mooie foto's ook weer alleen de volgende keer als Roy een Maori na doet moet ie wel z'n ogen open houden. Dit maakt natuurlijk weinig indruk ;-)
Veel plezier in Thailand & geef die andere skatjes dikke knuffels! -
20 Oktober 2011 - 11:31
Sabrina:
34 graden nu @ Phi Phi, pfieuwww... Lekkah!
Btw. weet je wat me echt leuk lijkt op Phi Phi, je kan camperen op dat eilandje van the beach!
Echt iets voor onze Leo ;-)
-
20 Oktober 2011 - 13:16
Peter:
Geweldig, groetjes uit Sandy Beach -
20 Oktober 2011 - 14:40
Kim En Co:
Shit jullie hebbe gewoon die octopus gezien op sterk water. Ik heb die doco gezien op NG zo VET was dat...En dan die dolfijnen naast je Kajak dichterbij kan volgens mij gewoon niet!!! Ik wil bij deze wel al met jullie afspreken dat we gewoon nog een keertje terug gaan naar NZ en dan ga ik ook mee ;)) iig gaan jullie nu door naar Rian en Julez. Ik zag al dat de Padi erin zit nou helemaal TOP beter kan niet om Jules als leraar te hebben. Helemaal TOP allemaal. Geniet en schrijf jij maar wat Isabel want aan Rian hebben we ook niks haha xxx have fun xxx -
20 Oktober 2011 - 14:58
Leah:
WAUW! Ik kan me moeilijk voorstellen dat jullie richting huis willen komen maar voor wat het waard is.... Iedereen begint jullie nu toch wel heel erg te missen. Goed teken.... Jullie zijn zeker niet vergeten :) Geniet van Thailand en jullie laatste maandjes (?). Hier is het vreselijk! Maar wel gezellig ;)
X! -
20 Oktober 2011 - 18:12
Sashanna:
Supermooi weer dit allemaal. Nou deze kan dus ook weer op de bucketlist :) En nu weer in Thailand. Geniet er nog maar ff van want voor je het weet kunnen we jullie weer in onze armen sluiten :) Waar ik eerlijk gezegd niet op kan wachten! -
21 Oktober 2011 - 19:00
Rob En Bianca:
cool en gaaf.
zou zeggen doorgaan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley