De prachtige EyrePeninsula en de beruchte Nullabor
Door: Isabelle
Blijf op de hoogte en volg Isabelle
31 Maart 2011 | Australië, Port Lincoln
Vanuit het gekke Coober Pedy, vervolgde we onze weg weer terug naar Port Augusta. Om hier vandaan richting Perth te gaan.
Er was een weg rechtstreeks door het land die wel wat korter is, maar na al die vliegen en stof van de outback besloten we om helemaal door te rijden naar het om vervolgends via het zuiden en de kust te beginnen aan de Nullabor, de meest beruchtste en meest vermoeiende weg van Australie.
Port Lincoln was het eerste dorpje waar we verbleven, aan Port Licoln zat een soort schiereiland, wat volledig een nationaal park was, oftewel en stuk natuur gebied zonder huizen, voorzieningen en verharde wegen maar met heel veel dieren en prachtige natuur.
Port Lincoln was dan ook echt een sprookje, de weg naar een camping area( al is deze naam een beetje overrated, het is vaak gewoon een stuk grond waar je “legaal mag slapen, met verder niks”) was 13 km op onverharde road wat betekend dat we maar 10 km per uur kunnen rijden met onze bolide en de weg dus zo een uur en 3 kwartier kost..haha.
Onderweg kwamen we langs prachtige stranden, lichtblauwe zeeen en heel veel Emu’s en Kangaroo’s. We zagen zelfs een vader Emu met 11 babytjes oversteken ( een vader broed de gigantische groene eieren uit op een nest en voed ze daarna op).
De plek waar we sliepen was op een klif met uitzicht op zee, dus autootje op de handrem en genieten maar, echt spectaculair.
De dag erna besloten we om naar een ander park te gaan, maar tijdens onze route uit het park kwamen we een onvoorstelbaar mooi strand tegen, speciaal voor ons gemaakt!
Je moest over rotsen klimmen om bij het zand te komen, hier was een heel klein maar perfect strandje, het water was prachtig zonder stenen en kraakhelder, omdat het vrij afgelegen lag waren we de enige 2 geluksvogels die het hadden ontdekt, dus was het strand de hele dag voor ons alleen. Aan gezien we toch nooit ergens aan vast zitten, zijn we er gebleven, tot zonsondergang. Toen er ook nog aan het einde van de dag dolfijnen aan kwamen was het sprookje helemaal compleet.
De nacht die erop volgde was erg lachwekkend, omdat we in het park waren gebleven de hele dag besloten we om er nog een nachtje te slapen, dus wij weer met 10 km per uur terug naar een campground.
Omdat we vaak op verlaten plekken slapen of langs de kant van de weg, heeft Roy (mijn held) een plan bedacht. Hij slaapt altijd bij de deur en als we iets horen dan springt hij er uit, om de mensen die willen inbreken of een dronken Aboriginals te verrassen of af te schrikken.
Zo gebeurde het dat deze nacht we beiden wakker werden van gemorrel aan de deur en we hoorden voetstappen. En zo besloten we te beginnen aan het plan, Roy opende de deur en sprong er met een gigantische kreet uit. Op het moment dat zijn voet de grond raakte, zetten hij zich er gelijk weer mee af en voor ik het wist lag ie al weer naast me. Wat bleek naast onze bus zat een fucking grote red kangaroo. Hij was Nog groter dan Roy, haha.
Wat was nou het geval, wij hadden onze vuilnis aan de spiegel van de auto gehangen en die roo was daar natuurlijk op afgekomen, wat helemaal grappig is is dat hij het potje sambal wat erin zat zelf heeft open gekregen en helemaal leeg heeft gelikt.
De dagen er na zijn we langzaam aan richting Ceduna getrokken het laatste “normale” stadje tot aan de Nullabor.
Onderweg kwamen we langs Coffin Bay, waar het jammer genoeg ontzettend regende maar waar Roy me wel heeft leren pokeren.
In walkers rock, besloot Roy om voor het eerst eens de hengels die we bij de auto hadden gekregen te gaan gebruiken. De eyre peninsula staat bekent om zijn goede visplekken en het trekt daarom ook erg veel grey-nomads aan( de gepensioneerde Australiers die met hun caravan rondreizen)
Dus dat kwam mooi uit, want Roy had nog nooit gevist. En de grey nomads waren blij met een praatje en behandelde Roy als hun verloren zoon. Erg leuk want ze hebben ons alles heel geduldig uitgelegd en geleerd.
Toen moest het echte werk beginnen, maar helaas na 6 uur vissen, het werd al pik donker,toch had ie geen geluk.
De volgende ochtend werd ik wakker met een heel erg drang om naar de toilet te gaan, aangezien er op de plekken waar slapen we nooit iets is, dus ook geen toilet. Begon ik het erg benauwd te krijgen, toen Roy wakker werd had Roy hetzelfde gevoel en om 7 uur zaten we dus in de auto met gillende banden op zoek naar een wc, we vonden er eentje 50km verderop in het volgende dorpje, je begrijpt het zweet stond dik op ons voorhoofd.:-)
Deze dag hebben we wel nog 2 prachtige grotten beklommen, ze lagen aan de zee en de zee had hele aparte vormen gecreeerd in het limestone, als het vloed was liepen ze ook helemaal vol met zee water, echt te gek.
Streakybay was errrrug leuk, ook hier weer een minidorp maar omgeven met prachtige natuur. De grootste haai die ooit met een hengel is gevangen is hier gevangen ze hadden een klein museum en een replica van deze 6 meter grote great white shark, erg indrukwekkend.
Er was bij het strand ook weer zoiets leuks, the smoothpools, stukken rotsen in de zee zorgden ervoor dat de golven niet door konden rollen naar de smoothpools, waardoor je dus grote zeebaden had, het was jammer dat het erg bewolkt was dus we konden er niet echt goed induiken. Maaar natuurlijk wel in vissen, dus Roy weer vissen, de hele middag. Ik ben op een gegeven moment even naar de auto gegaan en niet lang erna kwam Roy terug. MET zijn eerste vis!! Echt top. Later hebben we wat mensen opgezocht op een campground om te vragen wat voor vis het was, bleek het ook nog eens een heel byzondere vis om te vangen, sommige mensen proberen het jaren voor het ze lukt…haha acht grappig. De blackfish hebben we ’s avonds lekker opgegeten!
Ook hier waren de nachten weer ongelooflijk, aan het strand en met miljoenen sterren, de sterren zijn hier sowieso niet normaal. Ze zijn overal en ze lijken zo dichtbij dat je ze kan aanraken. Bij streaky bay nog even flink boodschappen gehaald want dit was de 1 na laatste plek met een super markt voor de volgende 2000km(!!!!!)
Onderweg zijn we nog wel gestopt in Haslam en afslag langs de weg met 3 huizen, een campground en een jetty, ( een jetty is een steiger die ver de zee in loopt waar je vanaf kan vissen). Op de campground was het bloeddruk, wat bleek het praaatje was snel gegaan bij de grey-nomads ,de dagen ervoor werden er vanaf de jetty gigantische snappers gevangen. Dus iedereen verzamelden zich daar om te vissen. Ook wij hebben een hengeltje uit gegooid maar hadden niet zo veel geluk, het was wel erg gezellig op de jetty. En er werden indrukwekkende vissen gevangen, gigantische stingrays en zelfs haaien!
En nu was het dan echt tijd om te beginnen aan de Nullabor.
1500km, 1 rechte weg, om de 300 km een roadhouse/tankstation, en geen bomen. Nullabor betekent ook land zonder bomen.
Het waait hier vaak heel erg hard waardoor je tank 2 keer zo snel gaat als normaal, de hitte,droogte en barre omstandigheden zorgen er voor dat deze weg veel respect afdwingt. Maar wij hadden na veel informatie en navraag een dag gevonden waar we de wind in onze rug hadden, wat dus behoorlijk gunstig was.
En het is ook echt een aparte weg, ons eerste nacht hebben we nog wel geslapen aan het strand en ontmoeten daar ontzettend gezellige Fransen, waar we mee zijn opgetrokken, en ook nog een avond mee hebben gevist( en waar ik eindelijk mijn eerste vis ving). De andere nachten sliepen we in de middel of nowhere langs de kant van de weg, heel idyllisch.
Na 3 nachten niet gedouched te hebben kwamen we aan in Norseman, het einde van de Nullabor, hier kregen we een certificaat omdat we het overleefd hebben!!
Woehooee
xxxxxx
Er was een weg rechtstreeks door het land die wel wat korter is, maar na al die vliegen en stof van de outback besloten we om helemaal door te rijden naar het om vervolgends via het zuiden en de kust te beginnen aan de Nullabor, de meest beruchtste en meest vermoeiende weg van Australie.
Port Lincoln was het eerste dorpje waar we verbleven, aan Port Licoln zat een soort schiereiland, wat volledig een nationaal park was, oftewel en stuk natuur gebied zonder huizen, voorzieningen en verharde wegen maar met heel veel dieren en prachtige natuur.
Port Lincoln was dan ook echt een sprookje, de weg naar een camping area( al is deze naam een beetje overrated, het is vaak gewoon een stuk grond waar je “legaal mag slapen, met verder niks”) was 13 km op onverharde road wat betekend dat we maar 10 km per uur kunnen rijden met onze bolide en de weg dus zo een uur en 3 kwartier kost..haha.
Onderweg kwamen we langs prachtige stranden, lichtblauwe zeeen en heel veel Emu’s en Kangaroo’s. We zagen zelfs een vader Emu met 11 babytjes oversteken ( een vader broed de gigantische groene eieren uit op een nest en voed ze daarna op).
De plek waar we sliepen was op een klif met uitzicht op zee, dus autootje op de handrem en genieten maar, echt spectaculair.
De dag erna besloten we om naar een ander park te gaan, maar tijdens onze route uit het park kwamen we een onvoorstelbaar mooi strand tegen, speciaal voor ons gemaakt!
Je moest over rotsen klimmen om bij het zand te komen, hier was een heel klein maar perfect strandje, het water was prachtig zonder stenen en kraakhelder, omdat het vrij afgelegen lag waren we de enige 2 geluksvogels die het hadden ontdekt, dus was het strand de hele dag voor ons alleen. Aan gezien we toch nooit ergens aan vast zitten, zijn we er gebleven, tot zonsondergang. Toen er ook nog aan het einde van de dag dolfijnen aan kwamen was het sprookje helemaal compleet.
De nacht die erop volgde was erg lachwekkend, omdat we in het park waren gebleven de hele dag besloten we om er nog een nachtje te slapen, dus wij weer met 10 km per uur terug naar een campground.
Omdat we vaak op verlaten plekken slapen of langs de kant van de weg, heeft Roy (mijn held) een plan bedacht. Hij slaapt altijd bij de deur en als we iets horen dan springt hij er uit, om de mensen die willen inbreken of een dronken Aboriginals te verrassen of af te schrikken.
Zo gebeurde het dat deze nacht we beiden wakker werden van gemorrel aan de deur en we hoorden voetstappen. En zo besloten we te beginnen aan het plan, Roy opende de deur en sprong er met een gigantische kreet uit. Op het moment dat zijn voet de grond raakte, zetten hij zich er gelijk weer mee af en voor ik het wist lag ie al weer naast me. Wat bleek naast onze bus zat een fucking grote red kangaroo. Hij was Nog groter dan Roy, haha.
Wat was nou het geval, wij hadden onze vuilnis aan de spiegel van de auto gehangen en die roo was daar natuurlijk op afgekomen, wat helemaal grappig is is dat hij het potje sambal wat erin zat zelf heeft open gekregen en helemaal leeg heeft gelikt.
De dagen er na zijn we langzaam aan richting Ceduna getrokken het laatste “normale” stadje tot aan de Nullabor.
Onderweg kwamen we langs Coffin Bay, waar het jammer genoeg ontzettend regende maar waar Roy me wel heeft leren pokeren.
In walkers rock, besloot Roy om voor het eerst eens de hengels die we bij de auto hadden gekregen te gaan gebruiken. De eyre peninsula staat bekent om zijn goede visplekken en het trekt daarom ook erg veel grey-nomads aan( de gepensioneerde Australiers die met hun caravan rondreizen)
Dus dat kwam mooi uit, want Roy had nog nooit gevist. En de grey nomads waren blij met een praatje en behandelde Roy als hun verloren zoon. Erg leuk want ze hebben ons alles heel geduldig uitgelegd en geleerd.
Toen moest het echte werk beginnen, maar helaas na 6 uur vissen, het werd al pik donker,toch had ie geen geluk.
De volgende ochtend werd ik wakker met een heel erg drang om naar de toilet te gaan, aangezien er op de plekken waar slapen we nooit iets is, dus ook geen toilet. Begon ik het erg benauwd te krijgen, toen Roy wakker werd had Roy hetzelfde gevoel en om 7 uur zaten we dus in de auto met gillende banden op zoek naar een wc, we vonden er eentje 50km verderop in het volgende dorpje, je begrijpt het zweet stond dik op ons voorhoofd.:-)
Deze dag hebben we wel nog 2 prachtige grotten beklommen, ze lagen aan de zee en de zee had hele aparte vormen gecreeerd in het limestone, als het vloed was liepen ze ook helemaal vol met zee water, echt te gek.
Streakybay was errrrug leuk, ook hier weer een minidorp maar omgeven met prachtige natuur. De grootste haai die ooit met een hengel is gevangen is hier gevangen ze hadden een klein museum en een replica van deze 6 meter grote great white shark, erg indrukwekkend.
Er was bij het strand ook weer zoiets leuks, the smoothpools, stukken rotsen in de zee zorgden ervoor dat de golven niet door konden rollen naar de smoothpools, waardoor je dus grote zeebaden had, het was jammer dat het erg bewolkt was dus we konden er niet echt goed induiken. Maaar natuurlijk wel in vissen, dus Roy weer vissen, de hele middag. Ik ben op een gegeven moment even naar de auto gegaan en niet lang erna kwam Roy terug. MET zijn eerste vis!! Echt top. Later hebben we wat mensen opgezocht op een campground om te vragen wat voor vis het was, bleek het ook nog eens een heel byzondere vis om te vangen, sommige mensen proberen het jaren voor het ze lukt…haha acht grappig. De blackfish hebben we ’s avonds lekker opgegeten!
Ook hier waren de nachten weer ongelooflijk, aan het strand en met miljoenen sterren, de sterren zijn hier sowieso niet normaal. Ze zijn overal en ze lijken zo dichtbij dat je ze kan aanraken. Bij streaky bay nog even flink boodschappen gehaald want dit was de 1 na laatste plek met een super markt voor de volgende 2000km(!!!!!)
Onderweg zijn we nog wel gestopt in Haslam en afslag langs de weg met 3 huizen, een campground en een jetty, ( een jetty is een steiger die ver de zee in loopt waar je vanaf kan vissen). Op de campground was het bloeddruk, wat bleek het praaatje was snel gegaan bij de grey-nomads ,de dagen ervoor werden er vanaf de jetty gigantische snappers gevangen. Dus iedereen verzamelden zich daar om te vissen. Ook wij hebben een hengeltje uit gegooid maar hadden niet zo veel geluk, het was wel erg gezellig op de jetty. En er werden indrukwekkende vissen gevangen, gigantische stingrays en zelfs haaien!
En nu was het dan echt tijd om te beginnen aan de Nullabor.
1500km, 1 rechte weg, om de 300 km een roadhouse/tankstation, en geen bomen. Nullabor betekent ook land zonder bomen.
Het waait hier vaak heel erg hard waardoor je tank 2 keer zo snel gaat als normaal, de hitte,droogte en barre omstandigheden zorgen er voor dat deze weg veel respect afdwingt. Maar wij hadden na veel informatie en navraag een dag gevonden waar we de wind in onze rug hadden, wat dus behoorlijk gunstig was.
En het is ook echt een aparte weg, ons eerste nacht hebben we nog wel geslapen aan het strand en ontmoeten daar ontzettend gezellige Fransen, waar we mee zijn opgetrokken, en ook nog een avond mee hebben gevist( en waar ik eindelijk mijn eerste vis ving). De andere nachten sliepen we in de middel of nowhere langs de kant van de weg, heel idyllisch.
Na 3 nachten niet gedouched te hebben kwamen we aan in Norseman, het einde van de Nullabor, hier kregen we een certificaat omdat we het overleefd hebben!!
Woehooee
xxxxxx
-
31 Maart 2011 - 06:24
Isabelle De Kip:
Ook nieuwe foto's bij vorige verslag! -
31 Maart 2011 - 06:39
Sabrina :
Hey Belle en Roy,
leuk verhaaltje weer hoor!
Hahaha... konden jullie niet gewoon een gat graven om daar jullie behoefte in te doen?
Leuk zo'n grote kangaro die je nachtrust ff komt verstoren hehehe...
Nou poepies, geniet maar weer lekker!
Plaats nog ff foto's van dat ondergrondse gebeuren ;-) XXX
-
31 Maart 2011 - 06:44
Sabrina:
Hehehe.... ze staan er dus al bij! VETTTT!!!
Ahw... die baby kangaroo! Kei lief!
Btw. die dooie dieren foto's is niet zo leuk hoor ;-) -
31 Maart 2011 - 07:02
Rob(paps):
Het is 1 groot spannnend avontuur waar jullie in leven, fijn dat wij dit een beetje mee kunnen beleven door jullie verhalen en prachtige foto's. Het was een flinke maaltijd denk ik die vis van Roy?!
Voorzichtig blijven en nog veel plezier daar down under. -
31 Maart 2011 - 07:06
Yvon:
Geweldig om jullie verhalen te lezen en vaak ook zo herkenbaar! Nog nooit in mijn leven zo'n mooie sterrenhemel gezien als Down Under!
Geniet lieverds! xxx -
31 Maart 2011 - 07:12
Denise:
wat een mooie fotoos zeg! en wat een verhaal weer....moest erg lache zag het al helemaal voor me... allebei een beetje bangig roy doet de deur open isabelle zegt o roy ben bang niet doen ,roy laat zijn spierballen zien en zegt belle schat er is niks aan de hand .... doet de eur open springt eruit geeft een gil ,springt weer de auto in vliegt onder de dekens bij isabelle,hahahahahaha geweldig .
Maar wel spannend hoor!
en die fotoos zo mooi .....
kus van denise uut lelystad -
31 Maart 2011 - 07:36
Mirjam En Chiel:
weer heerlijk om te lezen! xx -
31 Maart 2011 - 08:04
Panna:
Die foto, RUN ROY RUN haha leuk verhaal weer! xx -
31 Maart 2011 - 09:52
Thea:
weer een fantastisch verhaal van je belle, en leuk dat over die grote kangaroo, bange schijterd dat zoontje van me. we zijn in ieder geval weer helemaal op de hoogte van jullie wel en wee. we wachten weer in spanning op het volgende verhaal, veel plezier daar! -
31 Maart 2011 - 16:20
Ruurd:
Goed verhaal weer! echt mooi om te lezen dat jullie van die fantasische dingen beleven. En Roy wat ben je toch een held! hehehe! alleen locatie poepers zijn jullie dus nog niet echt...
Blijf genieten!
dikke kus -
31 Maart 2011 - 16:35
Anja(Mamchoi):
Oh oh die arme kangaroe moet de hele tijd aan hem denken wat zal die een pijn gehad hebben ...die zit nu met zijn kont in een bakkie ijs!En dan denken jullie het zwaar te hebben met poepen! Die Roy met zijn nachtelijke actie,ik vind het stoer,net als die halve tsunami die er aan komt en hij dapper door blijft vissen...geweldige foto's weer,ook bij je vorige verslag staan nieuwe zag ik,mooi!
Veel plezier nog!XXX -
31 Maart 2011 - 19:42
Rob En Bianca:
He Roy en Isabel,
Leuk om te lezen en zien wat voor fantastisch avontuur jullie beleven, echt super!!! Enne Roy volgende keer wel een groter visje vangen he :-), heeft je vader je toch wel geleerd.
dikke kus van ons -
01 April 2011 - 04:33
Erwin:
Toppers! Wat een leuk verhaal weer! Een hoop leuke avonturen....zelfs van poepen maken jullie een avontuur! Have fun daar en geniet! -
01 April 2011 - 09:22
Kim En Co:
Van harte met jullie overwinning!!
Ik vind het hier vanafachter mijn computer het idee al eng!!Goed dat jullie zoveel informeren en het dan gaan doen. Enne ik begrijp dat het vissen jullie dus ook al helemaal heeft gegrepen. Wel leuk kunnen we straks weekendjes weg met de hengels en de KIDS!! Aangezien ik ook een echte vis man in huis heb en ik het ook sinds Afrika de smaak te pakken heb gekregen hahaha
Echt te gek allemaal weer t komt weer helemaal over hoe vrij jullie zijn.
En die dooie beesten vind ik eigenlijk wel intressant. Ze zijn toch al dood ik snap Roy wel met zijn opsessie.
Ik weet niet of ik m op zou lopen maar het is ook wel erg intressant die karkassen. Gaan jullie vooral zo door dan mailen we ook nog regelmatig lieve Bel.
ik hoop tot snel Dikke kus van ons voor jullie!! -
06 April 2011 - 17:16
Marja:
was weer heerlijk om te lezen ,heb gelachen en genoten blijf zo schrijven dan word het nog een mooi boek voor later ,geweldig wat jullie allemaal doen ,dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
