Beter laat dan nooit...

We zijn nu alweer 2 weken thuis, maar ik vond dat ik nog een klein afsluitend verhaaltje moest schrijven. Ook een beetje beloofd aan Peter :-D
We hadden vanuit Kigoma keuze uit 2 soorten vervoer om naar Dar es Salaam te komen: een 24 uur durende busreis of 3 uur vliegen.
Jullie snappen dat die keuze snel gemaakt was, vliegen!
Ik vetrok met een lichte enthousiasme naar het vliegveld, we hadden zoveel blanke mensen gezien, misschien was er wel een Starbucks of een wc waar je op kon zitten (ipv hangen) en zelfs wel kon doortrekken met een druk op de knop (ipv een emmer water).
Hoe dichter we bij het vliegveld kwamen, hoe slechter de weg werd, de laatste kilometers hield de weg gewoon op en gingen we over gravel. Het vliegveld zelf was niks als waar ik op had gehoopt, maar daardoor eigenlijk nog leuker. Er was een Airportpub (houten schuur), een taxfreeshop (2 dames met een tafeltje met wat souvenirs) en de wachtkamer (een houten bankje in de schaduw). De hagedissen liepen overal in de rondte en er zat ook nog een uil :-D Het vliegtuigje was klein en vetrok uiteraard met vertraging want er waren 2 mannen wat later, zo lekker dat ongedwongen leventje. Aangekomen in Dar es Salaam besloten we om met een bootje naar Mikadi beach te gaan, weg uit de stad maar toch dichtbij de bewoonde wereld. We sliepen in een banda op het strand, zo'n klein basic hutje op palen, dichtbij de zee. Echt een paradijs 's avonds in slaap vallen met het geluid van de wuivende palmbomen en het ruizen van de zee. 's Ochtends uiteraard zwemkleding aan om eerst een duik te nemen voordat we aan het ontbijt begonnen, geweldig. Na 2 dagen heerlijk op het strand te hebben vertoeft en de lokale bevolking hebben (geprobeerd) te leren zwemmen, begon het toch weer te kriebelen. We wilde nog een keer op Safari! 200 kilometer noord van Dar es Salaam ligt Saadani Nationaal park, een wat onbekender nationaal park wat tot 2 jaar geleden nog een game reservaat was, dit betekent dat er gejaagd mocht worden. Er zijn dus niet zoveel dieren meer en als er dieren in de buurt zijn dan zijn ze schuw. Wij lieten ons niet weerhouden en besloten ons de volgende ochtend om half 5 op te laten halen, voor een 3 daagse trip. We werden opgehaald in een super leuke jeep, waar in de achterbak een verhoogd bankje was gemonteerd. We reden dwars door de stad, de dorpjes en het platteland al zwaaiend naar iedereen die we passeerde. Ik voelde me net Maxima met al dat gewuif en gezwaai naar iedereen.
Aangekomen in Saadani bleek al snel dat hier niet vaak toeristen kwamen. We hebben in deze 2 dagen niemand gezien, we reden met onze jeep over paden die vaak belemmerd werden door omgevallen bomen. We zagen giraffen en veel sporen van olifanten maar verder nog niet zoveel. We gingen naar een klein dorpje wat midden in het park ligt, hier was ook onze slaapplek. We kregen een paar instructies over wat we moesten doen als een leeuw het dorp binnen kwam :-D. Het water moest ook nog even gebracht worden naar de kamer. Een grote ton regenwater met een emmer erin, waar we de wc mee konden doorspoelen en douchen. Eind van de dag gingen we ook nog op een sunset safari. Juist doordat er niet zoveel dieren zijn in dit park waren we super gefocust. Na een uur rijden spotte Roy een olifant. De gids wilde de auto wat dichter naar de olifant krijgen alleen vond de olifant dat niet zo'n heel goed idee . Voor we er erg in hadden begon die olifant keihard met zijn oren te flapperen en te trompetteren. De gids wilde weg rijden met de auto maar de motor sloeg af. Hierdoor vond die olifant dat ie ons genoeg had gewaarschuwd en begon keihard op ons af te stormen. Met ons hart in de keel kwam de jeep net op tijd in beweging en droop de olifant af. Jeetje wat een ervaring haha, we waren echt geschrokken. De volgende ochtend vertrokken we al vroeg de rivier op waar we veel nijlpaarden zagen. Al met al was het een hele leuke safari. Ook al waren er niet zoveel dieren, het idee dat je alleen in zo'n park bent en de dieren nog totaal niet aan mensen gewent zijn. geeft toch wel een extra ruig gevoel. Vanuit het mooie Sadani namen we de ferry naar Zanzibar, wat het cirkeltje weer rond maakte. De laatste dagen hebben we genoten van het witte zand en de kristal heldere zee.
Hier hadden we ook mooi de tijd om al onze ervaringen te verwerken. Want wat een byzondere reis was het. De vrouwen die kilometers lopen naar de waterput, kindjes met hongerbuikjes, de onbegaanbare wegen, de koude douches, het ontbreken van elektra en de onbetaalbare medische voorzieningen. Alle basics die voor ons zo gewoon zijn die allemaal niet zo gewoon zijn in het mooie Tanzania. Het land heeft echt een behoorlijke indruk achtergelaten. Bedankt voor het lezen en meegenieten allemaal.
Ik wens iedereen een fijne kerst, geniet van al het mooie en lekkere wat nederland te bieden heeft!