1 van de 3 bizarste dagen van ons leven
Door: Isabelle
Blijf op de hoogte en volg Isabelle
19 November 2014 | Tanzania, Kigoma
In het noorden van Tanzania leven de Masaai.
Een volk wat prachtige rode of blauwe doeken dragen als kleding, slippers dragen van gemaakte auto banden, altijd een machete en stok bij zich hebben, grote gaten in hun oren hebben, veel gekleurde sieraden dragen en een grote kudde vee hebben waarmee hun status word aangegeven. Toen we naar Tanzania gingen hoopte we om natuurlijk om een Masaai te zien. Maar eenmaal aangekomen in Arusha bleek dat dit niet zo moeilijk zou zijn. De Masaai liepen gewoon daar door de stad, zonder hun kudde maar wel met de rest van bovenstaand rijtje. Sommige Masaai zijn daar omdat ze tijdens het laten grazen van hun kudde gemstones vinden en dus naar de stad komen om die te verkopen. Deze Masaai zijn dan ook rijk en bijvoorbeeld in bezit van een smartphone, heel apart gezicht.
In Arusha wilde we graag naar een Masaai markt gaan, we besloten om naar de Tengeru zaterdag markt te gaan. We wilde een bus pakken, dus gingen we naar het busstation, daar aangekomen werden we al gelijk door 5 verschillende flycatchers aangevallen, overdonderd door de vele heftige aandacht waren we zo dom om maar te zeggen waar we heen wilde, werden in een bus gezet en moesten een bedrag betalen wat waarschijnlijk voor de hele bus was. Volgends de flycatchers was dit normaal omdat het een 'luxe' bus was en de bus vol was als de stoelen bezet waren, een unicum blijkt achteraf. Aangekomen op de markt was al snel duidelijk dat hier nog nooit of zelden toeristen waren geweest. Al snel hadden we een groepje kinderen, die plastic tasjes verkochten, giegelend achter ons aan. De mensen keken met grote ogen naar ons en wij naar hun. Ze verkochten er veel fruit en groente maar bovenal kleding. De kleding die wij allemaal heel braaf naar de kerk of Humana bakken brengen lagen hier allemaal uitgestald op grote kleden. Echte afgedragen Europese kleding met hier een daar een t-shirt van een Nederlands bouwbedrijf of Duits sportevenement. Stallen met 2e hands Hunkemöller bhs en heel veel schoenen. Het aparte is dat ze een groot gedeelte van de " nette" schoenen zwart maken met een soort verf. Kindjes moeten hier onder hun uniform voor school zwarte schoentjes aan en dus zie je ze de meest gekleurde afgetrapte schoentjes keurig netjes zwart geverfd, klaar voor de volgende ronde.
Na 2 uurtjes hadden we het wel gezien (en nog geen 1 Masaai gezien) en besloten we met een DallaDalla terug te gaan. De DallaDalla zijn minubussen die overal rijden met een bepaald eindpunt en je kan op en af stappen wanneer je wilt 1 van de grootste kenmerken van dit magische busje is dat hij nooit vol is :-D.
Zo zaten we als 1 van de eerste in de DallaDalla terug naar Arusha en op t moment dat je dacht nou nu is ie vol, begon het pas echt, vrouwen met kinderen op hun rug die er nog bij pasten, manden met bananen, Ik een kind op schoot en Roy een haan :-D en dan nog 5 man die uit t raam hingen, hilarisch.
De volgende dag gingen we naar een andere markt, die bekend bleek te staan om alle Masaai die van heinde en verre kwamen om hun boodschappen te halen.
Daar aangekomen speelde het zelfde verhaaltje zich af, hier waren ook duidelijk nog nooit of zelden toeristen geweest, lachend werden we door iedereen begroet, weer gevolgd door een groep kinderen en inderdaad hier barste het van de Masaai. Op de markt werd van alles verkocht, weer veel groente en fruit maar ook de zelf gemaakte slippers van autobanden, sieraden van bonen, levenden kippen en zelfs hier en daar een geit of koe. Aan de markt was een klein dorp en we besloten om daar even te kijken. Nou dit was echt een hele bizarre ervaring. de grootste dorpsgekken stinkend van de drank wilde met ons een praatje maken en knuffelen (ulg). Kinderen kwamen overal vandaan om ons daarna stoïcijns aan te staren. We kwamen langs een hokje van 1 bij 1 meter met stralies en grote lappen vlees hangend aan vleeshaken , dit bleek de dorps slager te zijn. Overal waren vliegen, vrouwen hurkte gewoon neer midden in de drukte om even te plassen, dit wel volledig bedekt ivm met de doeken die ze dragen, maar toch. Pasgeboren babies met bungelende nekjes achterop de rug van hun moeder gebonden en ondertussen 10 kilo bananen op hun hoofd.
En de terug weg in de DallaDalla was weer net zo'n evenement als de vorige dag. Na een paar uur kwamen we volledig vol van de indrukken aan in ons guesthouse om ons daar met een biertje eventjes op de sluiten, wat een ervaringen zeg ons hoofd zat er vol van. De volgende dag wilde we verder reizen richting Gombe, de plek waar Jane Goodall haar lang lopende onderzoeken heeft gedaan naar de Chimpansees. Hiervoor moesten we 16 uur in een bus zitten naar Kigoma, maar we besloten dat we dat er wel voor over hadden.
Toen we de kaartjes gingen kopen werd er al verteld door de 15 flycatchers die ons ruziend volgde dat de bus waar we mee gingen Semi-luxerious was en dat het een lange reis was, soms wel langer dan 16 uur. De belletjes hadden misschien toen al moeten gaan rinkelen, want deze helse busrit gaan we nooooit meer vergeten.
De volgende ochtend om 6 uur vetrokken we. Toen we in de bus stapten zeiden we al tegen elkaar, dat we nieuwsgsierig waren naar de non-luxerious bussen en deze bus was 1 van de goorste bussen waar we ooit in hebben gezeten, dat word wat de aankomende 16 uur. Laten we proberen zo min mogelijk aan te raken de aankomende 16 uur ;-). Toen de bus begon aan zijn rit, bleek al snel dat deze kamikaze chauffeur zo snel mogelijk op zijn bestemming wilde zijn, met een gigantische snelheid scheurde hij door de straten van de stad, om vervolgens buiten de stad het gaspedaal volledig in te drukken en pas op t allerlaatste moment te remmen alleen als dit echt nodig was. Dus bij elke drempel en hobbel die we overgingen werden we afgevuurd tot het plafond. Dit is niet overdreven want de haarklem die ik in mijn haar had brak, tussen mijn hoofd en het plafond. Als je even in slaap dommelde brak je bijna je nek als we weer over een drempel heen vlogen en dus besloten we dat we absoluut niet in slaap mochten vallen de aankomende 16 uur.
Na ongeveer 12 uur waarbij we ongeveer 2 plaspauzes hadden gehad van 5 minuten en we alleen een paar bananen hadden kunnen kopen van wat kinderen uit het raam van de bus, begon het avontuur pas echt. Het asfalt hield op, op een soort gravelweg moesten we verder, nog meer hobbels en drempels, het begon inmiddels donker te worden en we zaten in een soort nacht achtbaan, de space mountain is er niks bij. En alsof dit alles nog niet genoeg was, kwamen we in ene vast te zitten. De bus minderde in ene vaart en en gleed zonder enig grip van de weg af een greppel in, we zaten in de middel of no-where en zaten muur vast. Blijkbaar gebeurde dit vaker want iedereen wist zijn taak, er werd geschept, takken gehaald, stukken greppel weggehakt en alle mammies (waar ik bij hoorde) stonden een eindje verderop te kijken met de kinderen op hun rug gebonden dicht bij elkaar ivm de Simba's ( de leeuwen) :-O.
Uiteindelijk kregen ze de bus los, na 1 uur ofzo. Hierna konden we weer een stukje verder maar algauw herhaalde dit zich een aantal keer, op de weg kwamen we overal vrachtwagens en bussen tegen waar hetzelfde lot had toegeslagen, vrachtwagens vol benzine :-O over dwars weggeslipt op de weg of andere wagens. Maar niks was onze bus teveel, er werden stukken uit de berm gehakt, greppels gedicht en vrachtwagens aan de kant geduwt, onze bus moest erlangs. Uiteindelijk om 6 uur in de ochtend gaven ze het op, we kwamen niet verder... Na een uur slaap begon iedereen weer met goede moed en werd er weer gehakt en geduwt en getrokken. Het was uiteindelijk licht en de bus die we op het begin al goor vonden was nu echt de hel op aarde overal lagen strontluiers, uitgekauwde pindadoppen, lege flessen, stinkende stukken kippenbot etc. Uiteindelijk kwamen we om 12 uur, na een rit van 30(!) uur , helemaal bont en blauw aan in Kigoma, wat een avontuur was dit zeg!
p.s. Het lukt helaas niet om foto's te plaatsen hier op waarbenjij.nu omdat ik mijn lakket niet krijg geupgrade... maar ik zet ze op facebook. Willen jullie wel een reactie plaatsen? leuk voor als we een boek laten maken!
-
19 November 2014 - 09:12
Thea:
Jeetje wat een verhaal zeg! doodmoe zullen jullie nu wel zijn! zo beleef je nog eens wat. maar die rit van 30 uur!!! pffff is maar goed dat jullie nog jong zijn, moet er niet aan denken. Het is in ieder geval een hele ervaring die jullie zo nog niet hebben meegemaakt. Rust ff lekker uit en nog even genieten van alles!! sterkte. xxx -
19 November 2014 - 10:25
Denise:
Leuk Hoe je dit zo schrijft .ik zie het al helemaal voor me.. uitstappen allemaal en o ja kijk ff uit voor de leeuwen.. nou ik zou me broek vol hebben en constant om me heen kijken naar leeuwen ,ik gok dat jij je camera in je handen had -
19 November 2014 - 10:52
Anja:
Prachtig om mee te maken maar ook wel gevaarlijk,waarschijnlijk had de bus nog gladde banden ook :-(
Hoop heel erg dat jullie chimpansees gaan zien,Jane Goodall jouw idool! Dikke kus en voorzichtig X -
19 November 2014 - 13:26
Mirjam En Chiel:
Haha! Leuk verhaal! vreselijke wegen, we weten er alles van. een man die met een nederlandse reisorganisatie reisde belandde met een gebroken rug in het ziekenhuis.Chiel heeft nog een filmpje gemaakt in de truck...van voor naar achter, van links naar rechts ging de hele meute! We kijken uit naar jullie volgende verslag! Veel plezier! xx -
19 November 2014 - 14:55
Helga Wiertz:
Tjongejongejonge......pffffff wat een verhaal......ik ben al moe als ik het lees. Arme jongens, wat moeten jullie er uitgezien hebben na die vreselijke busreis.... -
19 November 2014 - 19:04
Jose:
Jeetje lieverds wat een avontuur weer zeg maar wel zo echt iets voor jullie -
20 November 2014 - 09:17
Yvon:
WTF! Haha! In ieder geval genoeg avontuur! Geniet!!! x!
-
20 November 2014 - 21:55
Ruurd, Ilja, Lilith En Lotus:
Lieverds, wat een avontuur! Maar je moet wat, om het walhalla Jane Goodall te bereiken. Lilith kijkt uit naar de foto's, want ook zij is gek op chimpansees...
Het blijft toch echt fantastisch, zo'n reis! Waarbij je je wereld zó verrijkt, omdat het 'normale' zo anders is.
Geniet flink van al het moois, al het bizarre, al het wonderlijke en vooral van elkaar!
-
24 November 2014 - 13:50
KIm En Chicky:
ohhneee wat een toestand maaaaaaar jullie hebben jullie doel bereikt hahaha
nog even genieten daar alweer over de helft.
X Kim -
26 November 2014 - 10:59
Sabrina :
Wow... wat een fucking avontuur... Maar goed alles voor die aapies ;-)
Je schrijft zo leuk Belle, ben blij dat je dit weer een beetje bijhoud!
XXX
-
02 December 2014 - 14:17
Sashanna:
Heerlijk van die busreizen, alsof ik er zelf bij ben ha ha. Ik wil nu wel echt ook naar Tanzania hoor, klinkt echt als iets wat je meegemaakt moet hebben! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley