Appels & KangaRoo's
Door: Isabelle
Blijf op de hoogte en volg Isabelle
24 Januari 2011 | Australië, Melbourne
Hey jullie aan de andere kant van de wereld !
Daar ben ik dan ein-de-lijk weer.
We hebben alweer erg veel meegemaakt sinds oud en nieuw.
Met oud en nieuw mochten we op de boot van een vriend van Sam. Was super leuk we hadden om 20.00 afgesproken in een klein haventje en daar werden we met een piepklein roeibootje 1 voor 1 naar de grote boot gevaren zo grappig. We waren met zijn 14en op de boot, de mensen van wie de boot was, gingen ook nog voor ons barbecue-en op het dek, echt super lief. Ze had ook allemaal drinken, cola, fanta, sprite, water ga zo maar door… gelukkig hadden wij zelf bier mee, al was ze daar niet blij mee, bang dat we zeeziek werden of te water vielen en er zaten daar heel veel haaien. Maar we hebben d’r gelukkig kunnen overtuigen, want een nieuw jaar in proosten met water, kan volgends mij alleen maar voor ongeluk zorgen De boot lag op een prachtige plek met prachtig uitzicht op de brug. Wat een vuurwerk was dat zeg, aan het einde leek de brug wel in de fik te staan, spectaculair mooi. Nadat we allemaal weer aan wal werden gezet, zijn we nog een stuk door Sydney wezen lopen maar alles ging om 3 uur dicht, dus om half 5 lagen wij keurig in de bus te slapen.
De volgende ochtend werden we weer eens uit onze bus gebrand, de bus stond in de woonwijk Manly een plaatsje die je met de ferry vanuit Sydney kan bereiken. Maar in een woonwijk, dus geen douche, wc of wat dan ook. Dus we zijn lekker naar het strand gereden en hebben een lekkere verfrissende nieuwjaarsduik genomen (was denk ik maar 20 graden verschil met jullie zee ;-)).
Vanuit het bruisende Sydney zijn we naar het dorpje Batlow gereden, een dorp met 1 pub, 1 supermarkt, een postkantoor, een camping, 500 inwoners en 10.000 appelbomen. De camping was ook gelijk een uitzendbureau en de volgende ochtend konden we aan de slag bij Barney. Hij had een “kleine” appelfarm en wij mochten hem helpen met uitdunnen. Dit betekend dat je als er meerdere appels op een sprietje zaten je die moet verwijderen, zodat er nog maar 1 overbleef. Lekker simpel werk en veel leuker dan kersen plukken, na 5 dagen plukken mochten we van Barney ook in zijn bij-huis slapen, ipv op de camping. Iets wat we met beide handen aangrepen, want het bij-huis was echt een gigantische villa. We hadden een garage voor onze bus ,2 huiskamers 6 slaapkamers, 2 badkamers, giga keuken en uitzicht op een prachtige vallei waar hij zijn 50 schapen, 30 race-horses, en 60 vleeskoeien had staan. Zo ontzettend relaxt. Dat we nog een extra weekje hebben uitgedund. Overal op het terrein hem stonden radio’s keihard aan, bij de paarden, achterin de valley bij de koeien enz enz, hij vertelde dat hij dat deed voor de wombats anders graven die overal gaten en dan blijven de kangaroo’s ook en beetje weg. Op een avond zijn we dus een stuk gaan lopen in de hoop de roo’s (zoals ze ze hier noemen) te zien, boven op een berg zagen we in eens een koppie boven al het gras uitsteken, onze eerste echt kangaroo in het wild van dichtbij, zooo vet. Toen we verder liepen sprongen er in ene 100den kangaroo’s tegelijk de bosjes in, geschrokken van ons en wij ook een beetje van hun. Het waren er echt zoo veel en ik kan je verzekeren dat ze best groot zijn van dichtbij! Dit zijn nog de normale grey kangaroo’s straks in het noorden heb je de red kangaroo’s en die zijn nog groter dan mensen.
Na 2 weken konden we geen appels meer zien en zijn we vertrokken richting Melbourne. Het was nog de vraag of we er konden komen, want ook hier waren ondertussen overstromingen, door al de regen.
De weg was regenachtig, maar goed te doen, gelukkig. Aangekomen in Melbourne was het weekend en hadden we een straatje gevonden waar we gratis konden parkeren en die er wel goed uitzag om ’s nachts te slapen. ’s Nachts bleek dit alleen de drukste doorgangsweg van melbourne centrum te zijn en lagen wij te slapen tussen al het uitgaanspubliek, sirenes van politieauto’s en trams die langs reden :-D, maar t voelde een beetje zoals in de Kinkerstraat en hebben beide heerlijk geslapen ;-)
Melbourne is echt een geweldig leuke stad, heel veel verschillend culturen en alle soorten restaurantjes, cafeetjes, terrasjes en Aziatisch supermarkten. Ze hebben ook een China town waar we heerlijk uit eten zijn geweest. Na het eten daar liepen we weer een beetje te slenteren, toen we heel veel mensen een kleine steegje in zagen duiken. Het steegje stond vol met overvolle vuilnisbakken, was helemaal vol gegraffitied en het stonk er naar pis, maar nieuwsgierig als we waren volgde we de crowd, achterin was een donkere hoek met kleine deur, hier was een soort underground discotheek. Superleuk, heel erg industrieel ingericht en op elke verdieping een andere dj. Later bleek dat je dit soort geheime locaties op heel veel plekken hebt in de stad, die je alleen maar kan vinden door mond op mond reclame of toeval. Zo leuk!!
Ook hebben ze een heerlijke markt, soort zwarte markt, met heerlijk fruit en souvenirs, achterin was een europesche markt, ik dacht dat ik gek werd daar, alleen maar kaasjes en stokbroden met dipjes, gedroogde worsten en hammen. Maar allemaal 3 keer zo duur als thuis, dus niet toereikend met ons budget. Wat een marteling zeg, met water in onze mond zijn we dus maar snel weggevlucht.
De australian open is ook in melbourne, dus dat we daarheen moesten was duidelijk. Eigenlijk hadden we verwacht dat de kaartjes al waren uitverkocht, maar dat bleek niet zo te zijn en dus zaten wij op maandag avond in het Rod Lavor stadion te kijken naar Djokovich (de winnaar van 2008) Echt ge-wel-dig, het is grote happening, gesponsord door Heineken en met wijn barren, sushitenten, terrassen en live muziek. Je hebt iets van 12 velden waar op word gespeeld en dan de grote arena waar wij dus kaartjes voor hadden. Zo byzonder om er t zijn en dit mee te maken.
Dinsdag zijn we vertrokken naar Phillip Island een eiland onder Melbourne. Het zuiden van het eiland staat bekend om zijn pinquins. We zijn ’s avonds naar de pinquinparade geweest, zoooooooooo byzonder.
Het was behoorlijk toeristisch maar dat is ook wel logish want per dag komen er 4000 mensen naar de pinquins kijken en dit moet in goede banen worden geleid natuurlijk. Om 21.00 werden de pinquins verwacht maar wij waren er al om 18.00 uur. Om half 7 zaten we op de beste plek het dichtst bij de zee. En om 21.00 begon het . Eerst zagen we 1 pinquinnetje ( het is de kleinste pinquin soort die er is) het strand op komen, tenminste proberen, soms nam de golf hem weer mee de zee in. Toen werden het er 10tallen en uiteindelijk kwamen er 100den pinquins tgelijk de zee uit, in totaal kwamen er 3000 pinquins uitzee die avond. Ze waggelen uit de zee, naar de duinen, dan proberen ze over de duinen te klimmen, naar hun holen, waar de baby’s staan t schreeuwen en wachten op hun voedsel. Dan als mama en papa thuis zijn, boeren ze hun vissen die ze in de zee hebben gevangen weer op en krijgen de baby’s die te eten….ZO BYZONDER, ik heb er weer een lievelingsdier bij geloof ik;-)
We zijn er ook naar een wildlife-park geweest, waar ze alle dieren van Australie hadden zitten en die los liepen, wat we niet wisten was dat het een heel groot terrein was, met hekken aan de voorkant bij de weg, maar dat het aan de achterkant gewoon open was en alle kangaroo’s gewoon de bush in konden trekken. Je kreeg een zakje met voer mee en daardoor kwamen alle kangaroo’s en emoe’s lekker op je af, je kon met ze knuffelen en ze aaien. We zagen baby’s in de buiken klimmen en hebben 1 hele grote red kangaroo gezien,brrr die zijn echt angstaanjagend. Al met al, was phillip island dus ook alweer en gigantisch succes.
’s Avonds hebben we Samantha weer ff gezien op de nachtmarkt van melbourne. Super gezellig om d’r elke keer tegen te komen…
NU gaan we beginnen aan de GreatOceanRoad…spannend..
Daar ben ik dan ein-de-lijk weer.
We hebben alweer erg veel meegemaakt sinds oud en nieuw.
Met oud en nieuw mochten we op de boot van een vriend van Sam. Was super leuk we hadden om 20.00 afgesproken in een klein haventje en daar werden we met een piepklein roeibootje 1 voor 1 naar de grote boot gevaren zo grappig. We waren met zijn 14en op de boot, de mensen van wie de boot was, gingen ook nog voor ons barbecue-en op het dek, echt super lief. Ze had ook allemaal drinken, cola, fanta, sprite, water ga zo maar door… gelukkig hadden wij zelf bier mee, al was ze daar niet blij mee, bang dat we zeeziek werden of te water vielen en er zaten daar heel veel haaien. Maar we hebben d’r gelukkig kunnen overtuigen, want een nieuw jaar in proosten met water, kan volgends mij alleen maar voor ongeluk zorgen De boot lag op een prachtige plek met prachtig uitzicht op de brug. Wat een vuurwerk was dat zeg, aan het einde leek de brug wel in de fik te staan, spectaculair mooi. Nadat we allemaal weer aan wal werden gezet, zijn we nog een stuk door Sydney wezen lopen maar alles ging om 3 uur dicht, dus om half 5 lagen wij keurig in de bus te slapen.
De volgende ochtend werden we weer eens uit onze bus gebrand, de bus stond in de woonwijk Manly een plaatsje die je met de ferry vanuit Sydney kan bereiken. Maar in een woonwijk, dus geen douche, wc of wat dan ook. Dus we zijn lekker naar het strand gereden en hebben een lekkere verfrissende nieuwjaarsduik genomen (was denk ik maar 20 graden verschil met jullie zee ;-)).
Vanuit het bruisende Sydney zijn we naar het dorpje Batlow gereden, een dorp met 1 pub, 1 supermarkt, een postkantoor, een camping, 500 inwoners en 10.000 appelbomen. De camping was ook gelijk een uitzendbureau en de volgende ochtend konden we aan de slag bij Barney. Hij had een “kleine” appelfarm en wij mochten hem helpen met uitdunnen. Dit betekend dat je als er meerdere appels op een sprietje zaten je die moet verwijderen, zodat er nog maar 1 overbleef. Lekker simpel werk en veel leuker dan kersen plukken, na 5 dagen plukken mochten we van Barney ook in zijn bij-huis slapen, ipv op de camping. Iets wat we met beide handen aangrepen, want het bij-huis was echt een gigantische villa. We hadden een garage voor onze bus ,2 huiskamers 6 slaapkamers, 2 badkamers, giga keuken en uitzicht op een prachtige vallei waar hij zijn 50 schapen, 30 race-horses, en 60 vleeskoeien had staan. Zo ontzettend relaxt. Dat we nog een extra weekje hebben uitgedund. Overal op het terrein hem stonden radio’s keihard aan, bij de paarden, achterin de valley bij de koeien enz enz, hij vertelde dat hij dat deed voor de wombats anders graven die overal gaten en dan blijven de kangaroo’s ook en beetje weg. Op een avond zijn we dus een stuk gaan lopen in de hoop de roo’s (zoals ze ze hier noemen) te zien, boven op een berg zagen we in eens een koppie boven al het gras uitsteken, onze eerste echt kangaroo in het wild van dichtbij, zooo vet. Toen we verder liepen sprongen er in ene 100den kangaroo’s tegelijk de bosjes in, geschrokken van ons en wij ook een beetje van hun. Het waren er echt zoo veel en ik kan je verzekeren dat ze best groot zijn van dichtbij! Dit zijn nog de normale grey kangaroo’s straks in het noorden heb je de red kangaroo’s en die zijn nog groter dan mensen.
Na 2 weken konden we geen appels meer zien en zijn we vertrokken richting Melbourne. Het was nog de vraag of we er konden komen, want ook hier waren ondertussen overstromingen, door al de regen.
De weg was regenachtig, maar goed te doen, gelukkig. Aangekomen in Melbourne was het weekend en hadden we een straatje gevonden waar we gratis konden parkeren en die er wel goed uitzag om ’s nachts te slapen. ’s Nachts bleek dit alleen de drukste doorgangsweg van melbourne centrum te zijn en lagen wij te slapen tussen al het uitgaanspubliek, sirenes van politieauto’s en trams die langs reden :-D, maar t voelde een beetje zoals in de Kinkerstraat en hebben beide heerlijk geslapen ;-)
Melbourne is echt een geweldig leuke stad, heel veel verschillend culturen en alle soorten restaurantjes, cafeetjes, terrasjes en Aziatisch supermarkten. Ze hebben ook een China town waar we heerlijk uit eten zijn geweest. Na het eten daar liepen we weer een beetje te slenteren, toen we heel veel mensen een kleine steegje in zagen duiken. Het steegje stond vol met overvolle vuilnisbakken, was helemaal vol gegraffitied en het stonk er naar pis, maar nieuwsgierig als we waren volgde we de crowd, achterin was een donkere hoek met kleine deur, hier was een soort underground discotheek. Superleuk, heel erg industrieel ingericht en op elke verdieping een andere dj. Later bleek dat je dit soort geheime locaties op heel veel plekken hebt in de stad, die je alleen maar kan vinden door mond op mond reclame of toeval. Zo leuk!!
Ook hebben ze een heerlijke markt, soort zwarte markt, met heerlijk fruit en souvenirs, achterin was een europesche markt, ik dacht dat ik gek werd daar, alleen maar kaasjes en stokbroden met dipjes, gedroogde worsten en hammen. Maar allemaal 3 keer zo duur als thuis, dus niet toereikend met ons budget. Wat een marteling zeg, met water in onze mond zijn we dus maar snel weggevlucht.
De australian open is ook in melbourne, dus dat we daarheen moesten was duidelijk. Eigenlijk hadden we verwacht dat de kaartjes al waren uitverkocht, maar dat bleek niet zo te zijn en dus zaten wij op maandag avond in het Rod Lavor stadion te kijken naar Djokovich (de winnaar van 2008) Echt ge-wel-dig, het is grote happening, gesponsord door Heineken en met wijn barren, sushitenten, terrassen en live muziek. Je hebt iets van 12 velden waar op word gespeeld en dan de grote arena waar wij dus kaartjes voor hadden. Zo byzonder om er t zijn en dit mee te maken.
Dinsdag zijn we vertrokken naar Phillip Island een eiland onder Melbourne. Het zuiden van het eiland staat bekend om zijn pinquins. We zijn ’s avonds naar de pinquinparade geweest, zoooooooooo byzonder.
Het was behoorlijk toeristisch maar dat is ook wel logish want per dag komen er 4000 mensen naar de pinquins kijken en dit moet in goede banen worden geleid natuurlijk. Om 21.00 werden de pinquins verwacht maar wij waren er al om 18.00 uur. Om half 7 zaten we op de beste plek het dichtst bij de zee. En om 21.00 begon het . Eerst zagen we 1 pinquinnetje ( het is de kleinste pinquin soort die er is) het strand op komen, tenminste proberen, soms nam de golf hem weer mee de zee in. Toen werden het er 10tallen en uiteindelijk kwamen er 100den pinquins tgelijk de zee uit, in totaal kwamen er 3000 pinquins uitzee die avond. Ze waggelen uit de zee, naar de duinen, dan proberen ze over de duinen te klimmen, naar hun holen, waar de baby’s staan t schreeuwen en wachten op hun voedsel. Dan als mama en papa thuis zijn, boeren ze hun vissen die ze in de zee hebben gevangen weer op en krijgen de baby’s die te eten….ZO BYZONDER, ik heb er weer een lievelingsdier bij geloof ik;-)
We zijn er ook naar een wildlife-park geweest, waar ze alle dieren van Australie hadden zitten en die los liepen, wat we niet wisten was dat het een heel groot terrein was, met hekken aan de voorkant bij de weg, maar dat het aan de achterkant gewoon open was en alle kangaroo’s gewoon de bush in konden trekken. Je kreeg een zakje met voer mee en daardoor kwamen alle kangaroo’s en emoe’s lekker op je af, je kon met ze knuffelen en ze aaien. We zagen baby’s in de buiken klimmen en hebben 1 hele grote red kangaroo gezien,brrr die zijn echt angstaanjagend. Al met al, was phillip island dus ook alweer en gigantisch succes.
’s Avonds hebben we Samantha weer ff gezien op de nachtmarkt van melbourne. Super gezellig om d’r elke keer tegen te komen…
NU gaan we beginnen aan de GreatOceanRoad…spannend..
-
24 Januari 2011 - 06:44
Peter:
En weer een leuke wakker worden verhaaltje op mijn werk.
En natuurlijk spat het er weer vanaf dat jullie het fantastiesch hebben.
Jaloerssss -
24 Januari 2011 - 07:13
Rianne:
Wat goed dat je al die kangaroos en Pinquins hebt geteld -
24 Januari 2011 - 07:55
Petietje:
Wat een fijn verhaal om de brakke maandag morgen mee te beginnen.
Wordt er gelijk vrolijk van!
Enne, moet eerlijk zeggen dat Ozzie me nooit zo trok. Maar dat met die Pinguins en al die andere beessies die je mag aaien, voeren ect. DAT WIL IK OOOOWK!
Foto's zijn ook weer top! Jullie hebben al een mooi bruin huidje.
Moest ook lachen om die foto van Roy met z'n andere kippetje. Hihi..
Wel grappig trouwens bij BNN 3 op reis is Dennis (snoepje) Storm een road trip aan het maken door Ozzie. Enne hebben jullie wel genoeg reserve banden mee? Beter om er 2 te hebben namelijk. (waarschijnlijk weten jullie dat allang maar toch)
Zo ik ga maar weer eventjes an die arbeit... Veel plezier moppies!! -
24 Januari 2011 - 08:41
Kelly :
Die dieren maken het helemaal af! Wat schattig allemaal.. We zagen op tv dat die red kangaroo's inderdaad gevaarlijk zijn he, ze hebben een grote scherpe nagel ofzo?
Heeel leuk verslagje weer!
Kus je zus -
24 Januari 2011 - 09:27
Wim Wiertz:
Ik word een beetje eentonig in mijn reacties, maar toch maar weer mijn bewondering voor jullie reiservaringen Down under. Vooral de begeleidende foto's vond ik dit keer heel bijzonder. Ik blijf jullie volgen zie al weer uit naar het volgende reisverslag. Veel groeten van Ome Wim uit Amstelveen en blijf er van genieten. -
24 Januari 2011 - 09:30
Mirjam En Chiel:
Heerlijk verhaal weer! Kan niet wachten op de volgende! x -
24 Januari 2011 - 10:40
Daisy (medico;-):
Hee Isabelle,
Leuk je verhaal te lezen. Melbourne is inderdaad een fantastische stad. Ook om te wonen. Philip ei. staat ook nog op ons lijstje. Eerst maar even werken om wat geld te verdienen...pff duur niet? Volgens mij vermaken jullie je prima! Hebben jullie een busje gekocht?
Groetjes Daisy -
24 Januari 2011 - 11:57
Petietie:
Ohh.. nog maar 316 dagen en dan zijn jullie al weer terug... -
24 Januari 2011 - 12:16
Anja:
God mn kind aan de grote schoonmaak,wat leuk!Prachtige foto's! Vooral die kus met die kangaroo is top!
Heerlijk genieten voor jullie 2,voorzichtig met die road trip,gister op tv gezien en lekker band is standaard :)
XX -
24 Januari 2011 - 12:33
Helga Wiertz:
Wat een enige foto's weer....vooral die met die beesten !!!! -
24 Januari 2011 - 12:40
Thea:
wat een superleuk verslag heb je er weer van gemaakt belle, heerlijk om te lezen en wat een leuke dingen hebben jullie weer meegemaakt. Foto;s zijn ook prachtig, aussie zei me nooit zoveel maar ik krijg steeds meer zin om ook eens te gaan.
nog heel veel plezier en tot het volgende verslag. -
24 Januari 2011 - 14:32
Tante Ans:
O Isabel ik smul van je verslagen.
Veel plezier nog en voorzichtig he!!!!!
Groetjes. -
24 Januari 2011 - 15:59
Kim En Co:
Vet vet vet bel en Roy hihi
Ik moet nu naar huis maar we mailen xxx -
24 Januari 2011 - 17:33
Robby:
leuk leuk leuk
om van hier uit mee te maken.
you rock girl :-) -
24 Januari 2011 - 17:34
Robby:
en jij natuurlijk ook roy :-) -
24 Januari 2011 - 18:59
Mariska:
Nou ik sluit mij aan bij al mijn voorgangers.
Het wachten op een nieuw verhaal is de moeite waard.
Die foto met de kus van de kangeroo is echt de mooiste, je zou er bijna 1 meenenemen.
Wat een skat zouden Ron en oma zeggen......
ENJOY!!!!!!!!! -
24 Januari 2011 - 19:57
Mar En Ad :
wat een leuke foto"s en wat zien jullie er relax uit zo schattig die foto dat jij de kangro een kusje geeft zo lief ,nou bell wij gaan woensdag Chicky der verjaardag vieren en ik zal je missen ,je was er altijd bij
vooral in de barre tijden maar ze zal er wel weer staan als jullie weer op schiphol landen over een lange tijd geniet met elkaar jullie maken al weer zoveel mee dikke kus van ons -
24 Januari 2011 - 20:51
Lia Van Ben:
Echt genieten zoals je alles op schrijft, echt leuk om te lezen. Wat hebben jullie al veel gedaan en gezien. Ik verheug me alweer op je volgende verhaal en foto's. Veel plezier -
25 Januari 2011 - 13:52
Marlies:
Nohhhh wat vet man als bioloog ben ik vooral jaloers op jullie dierenfoto's man klinkt heel vet allemaal. -
01 Februari 2011 - 10:07
Dick:
Echt leuk om te horen hoe jullie het naar de zin hebben daar zo down under.Hoop dat jullie niet te veel last hebben van de overstromingen want anders wordt het nog best trickie.
Geniet er maar weer van en de groetjes en liefs van Sas Mel Kevin Dick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
